منظور از تداخل جنایات این است که جنایات متعدد و مختلفی از سوی فرد جانی بر فرد مجنی­علیه وارد شود که این جنایات با ضربه واحد یا ضربات متعدد ایجاد شده و نیز ممکن است جنایات علیه اعضاء، منافع و نفس باعث قطع عضو یا اعضای متعدد، زوال منافع، جراحات سر و صورت، جراحات سایر اعضاء و در نهایت فوت مجنی­علیه گردد. جنایات متعدد علیه نفس و مادون نفس مجازات قصاص و یا پرداخت دیه را در پی­دارد.

در رابطه با جنایات متعددی که بر اعضاء و منافع وارد شده و منتهی به فوت مجنی­علیه می­گردد، تعداد ضربات، رابطه استنادی قتل به ضربات و فاصله زمانی میان ضربات از جمله عواملی هستند که در ثبوت حکم تداخل، تنزل مجازات­ها، اجرای یک مجازات و پرداخت یک دیه و نیز حکم به عدم تداخل و اجرای مجازات­های متعدد جانی مؤثر واقع می­شوند؛ تعداد ضربات شامل ایراد ضربه واحد و ایراد چندین ضربه است و جنایات پدید آمده یا جنایات طولی و یا جنایات عرضی هستند. فاصله زمانی میان ضربات گاه زیاد بوده و گاه فاصله کوتاه است و جراحات به طور متوالی و متعاقب وارد می­شود. 

ایراد جنایات مختلف بر اعضاء و منافع و ایراد جراحات متعدد بر سر و سایر اعضاء که منتهی به فوت نشده، از جمله مباحثی است که بدان پرداخته شده است.

این موضوع از جمله مباحث حقوق جزا و کیفری، و جرایم علیه اشخاص می­باشد و از دیدگاه فقهی و حقوقی مورد بررسی قرار گرفته و دیدگاه فقهی آن ناظر بر فقه امامیه و فقه مذاهب اربعه اهل سنت شامل فقه شافعی، مالکی، حنفی و حنبلی بوده، و دیدگاه حقوقی آن مشتمل بر قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 و قانون جدید مصوب 1392 می­باشد.

این موضوع در کتب مفصل فقهی، تا حدودی مورد توجه قرار گرفته، اما مطالب به صورت مجزا و منسجم مطرح نشده و ارکان و شروط آن به طور دقیق احصاء نشده است. آنچه که بیشتر در کتب فقهی شاهد آن هستیم تداخل قصاص طرف در نفس و تداخل دیه طرف در دیه نفس بوده و تعدد و تداخل قصاص اطراف و منافع در یکدیگر کمتر مورد توجه فقها قرار گرفته است. مطالب مربوط به تعدد و تداخل دیات اطراف در یکدیگر نیز به طور پراکنده مطرح گردیده است. به طور کلی می­توان گفت،  ضابطه و معیار دقیقی در خصوص تداخل جنایات موجب قصاص و دیه وجود ندارد و آراء و نظرات فقها با اختلاف همراه است.

قانون مجازات اسلامی مصوب 1370 نیز به پیروی از فقه امامیه، در مواد پراکنده­ای به این موضوع پرداخته اما تداخل جنایات در قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 دارای عنوان شده و مورد بررسی دقیق­تری قرار گرفته است.

این کتاب شامل مقدمه، سه فصل و نتیجه است. از آنجا که این کتاب ناظر به پنج فقه از مذاهب امامیه، شافعیه، مالکیه، حنفیه و حنبلیه است ضرورت دارد تا در اولین فصل آن، مفاهیم اصلی و مرتبت با موضوع، از دیدگاه فقهی مورد بررسی قرار گیرد و چون این کتاب حقوق ایران را نیز مورد ملاحظه قرار داده، این مفاهیم از نظر مقنن نیز مورد توجه قرار گرفته است. در این فصل ارکان و شرایط تداخل در جنایات موجب قصاص و دیه احصاء شده­اند تا با تحریر دقیقتر موضوع، موارد مشابه مشخص گردد و با تعریف جامع و مانعی، نظرات فقها و نظر مقنن مورد بررسی قرار گیرد.

جنایات در یک تقسیم بندی به جنایات عمد و جنایات غیرعمد تقسیم می­گردد. مجازات جانی در قبال جنایات عمد، قصاص است زیرا با قصد و عمد باعث جراحت بر اعضاء و منافع و یا جنایت بر نفس می­شود. تکلیف جانی و عاقله وی در قبال جنایات خطایی و شبه عمد، پرداخت دیه می­باشد. براین اساس، با توجه به ماهیت جنایت است که ضمانت و مسئولیت جانی تفاوت می­کند و آثار و احکام جنایات متعدد و متداخلِ وی نیز تفاوت می­کند. لذا در فصل دوم به احکام تداخل در مجازات قصاص جانی پرداخته، و از آنجایی که جنایات متعدد و مختلف بر نفس و مادون نفس به طور عمد واقع شده، احکام تداخل و یا عدم تداخل مجازات­های قصاص اعضاء و نفس از دیدگاه فقه مذاهب خمسه و قانون ایران مورد بررسی قرار گرفته است.

در فصل سوم نیز نظرات فقها و مقنن در خصوص تعدد و تداخل دیات در اعضاء و منافع و نفس مورد بررسی قرار گرفته است. زیرا احکام مربوط به دیات و آثار تعدد و تداخل آن متفاوت است و ضابطه مشخص تری دارد.