علم اصول از جمله علومى است كه در مكتب منوّر فقه تشيع از جايگاه ويژه‌اى برخوردار است و اكثر دانشمندان و علما از آن به «منطق فقه» نام مى‌برند.

نظريات و ديدگاه‌هاى علمى فقهاى بزرگ شيعه در علم اصول، حاكى از واقعيتى است كه دوام و ماندگارى هر نظريه و ديدگاه، مُنْبَعِث از فكر اجتهادى و ذوق فزاينده علمى مجتهد فاحص است؛ از اين رو كتاب «كفاية الاصول» مرحوم آخوند خراسانى داراى بالاترين شأن علمى ـ فلسفى است كه علماى طراز اوّل متأخر به شرح و تفصيل، و يا نقد آن پرداخته‌اند.

ما نيز به سبك وسياقِ فقهاى عظيم الشأن در طولِ چند دوره تدريس در حوزه و مجامع دانشگاهى معتبر، يكى از پرطرفدارترين و نيز سنگين‌ترين مباحث اصولى را تحت عنوان «استصحاب» از كتابِ وزينِ كفايه آخوند (ره) شرح داده و نقد كرديم كه در اين راستا تلاش عمده ما بر اين بود كه ابتدائآ بر مبانى اصولى مرحوم آخوند (ره) وقوف پيدا كرده و بعدآ به نقد آن بپردازيم كه الحمدلله با بهره‌گيرى علمى و فلسفى از مجتهدين بنامِ متأخّر و از اساتيد فاضل و عالم (رحمة‌الله عليهم) در عصر حاضر بر اين كار علمى ـ يعنى بر استصحاب كفايه آخوند (ره) ـ نايل آمديم.