زیبا بودن­، دوست داشتن زیبایی و زیبا ساختن همگی از صفات الهی و روح خداوندی است که در کالبد انسان دمیده شد تا انسان همواره مظهر و پرتوی باشد از زیبایی الهی. هنر نیز به­واقع کلید شناسایی و شناسناندن زیبایی است. اگرچه تعاریف متعددی از هنر ارائه شده اما بی­شک تمام این تعاریف در یک نقطه اشتراک دارند و آن "تجلی احساس و اندیشه" در هنر است. هنر و نقش آن در زندگی انسان، موضوعی نیست که احتیاج به استدلال داشته باشد. به نظر می­رسد هنر در واقع مترادف کلمه زیبایی و رستگاری است که آدمی را با آزادسازی از  درد و رنج به تعالی رهنمون می­سازد. رسالت هنر تبیین عینی رشد و کمال برای جوامع است و از این منظر نقطه اشتراک هنر و علم مشخص می­شود: تعالی بخشی انسان، بنابراین نادیده گرفتن نقش هنر در ابعاد و تحولات زندگی بشر حاکی از ساده­اندیشی و نیندیشیدن در واقعیات زندگی جامعه بشری است. اگرچه در انگاره­های هنر و علم تفاوت وجود دارد، اما این تفاوت هیچگاه تضاد به دنبال نداشته است. علم اندیشه می­سازد و هنر به شفاف­سازی این اندیشه می­پردازد، علم بذر آگاهی را در اختیار قرار می­دهد و هنر زمین مرغوب برای کاشتن این بذر را فراهم می­آورد. نمی­توا ن هنرمند بود و عالم نبود و نمی­توان عالم بود و هنر را قدر ندانست. علم با رنگ و نقش هنر ملموس­تر می­شود.

این کتاب سعی دارد ضرورت پیوند هنر و علم را آشکار سازد و هنر را به عنوان یکی از کارآمدترین ابزارها  در آسان­سازی فهم و شناخت علم مورد کاوش قرار دهد. امروزه علم، جایگاهی والا یافته که بسیاری آن را فراتر از همه چیز می­دانند و نسبت آن با هنر را تعجب برانگیز می­دانند.

حلقه ارتباطی میان علم و هنر، درک و فهم آسان جامعه است. هنرمند و دانشمند دو واژه متفاوت‌اند که می‌توانند در خدمت ایده یگانه‌ای باشند؛ این ایده در واقع  شناسایی و فهم آسان علم و هنر برای جامعه است.

هنر، هم اکنون متعهد به بازنمایی جهان علم نیست اما از علم برای بیان سایر دغدغه­های خویش استفاده می­کند. علم نیز تعهدی به حمایت از نهضت­های هنری ندارد اما در عین حال پرسش­گری در هنر را تقویت می­کند.

بحث ساده­سازی علم، بحثی میان رشته­ای است که هم علوم و هم هنر را در برمی گیرد. همان‌گونه که خوب­ نوشتن هم علم و هم هنر است­، خوب بیان کردن علم نیز هم علم است و هم هنر. تعامل علم و هنر باید مبتنی بر مدلی شکل بگیرد که دافعه مفاهیم سخت و پیچیده علمی با جاذبه و زیبایی  هنر تعدیل شود. نقش هنر در ارائه قالب­ برای بیان مسائل علمی، روش­های نوین یادگیری و آموزش و تعامل جامعه با علوم مبحث نوین و بسیار دقیقی است که در صورت عدم  پردازش کارشناسانه و تخصصی می­تواند مسیر دسترسی هم زمان جامعه به هنر علمی و علم هنرمندانه را با محدودیت روبرو سازد.

از دیرباز تأثیر کتاب در دگرگون سازی نگرش و شیوه برخورد با مشکلات زندگی شناخته شده است. از طریق تصویر می­توان تأثیرگذاری اثر را بیشتر کرد. اریک فروم معتقد است برای ایجاد آثار فرهنگی مطلوب می­توان به بسیاری از عوامل و ابزارها تکیه کرد که کتاب یکی از مهم­ترین آنهاست.­از طریق کتاب می­توان عناصر جدید فرهنگی را به ذهن خواننده منتقل و ترکیب جدیدی ایجاد کرد.

انسان­ها همواره به هنر و زیبایی­های هنری توجه داشته­اند واز آن برای پرورش و ارتقای روح انسانی بهره گرفته­اند. کارکرد "هنر" به وجود­آوردن زیبایی است و زیبایی آن است که زندگانی را با معنا سازد؛ پس توجه انسان به هنر به سبب نیاز به  معنا بخشیدن به زندگی است ­و هنر در واقع، احساسات لطیف انسان را نمایش می­دهد.

نگارش متون ادبی نیز از انواع آثار هنری است که نویسنده با تعیین هدف و سبک نگارش ویژه خود سعی می‌کند تا میزان تأثیرگذاری اثر خود را افزایش دهد.­ هر چه چگونگی تنظیم یک اثر، واضح­تر باشد تأثیرگذاری آن بیشتر خواهد بود. دلیل این موضوع آن است که  هدف نوشتن، پیام­رسانی است؛ بنابراین، هدف زمانی حاصل می­شود که پیام روشن و مؤثر باشد.