در «متون اسلامی»، مال از از حرمت و جایگاه والایی برخوردار بوده تا جایی که حرمت مال مومن در ردیف حرمت خون او دانسته شده است و در آیات و روایات متعدد بر عدم تعدّی و تجاوز به حقوق مالی دیگران توصیه و تاکید شده است؛ آیه «وَ لا تَأْكُلُواْ أَمْوالَكُم بَيْنَكُم بِالْباطِلِ وَتُدْلُواْ بِها إِلى الْحُكّامِ لِتَأْكُلُواْ فَرِيقًا مِّنْ أَمْوالِ النَّاسِ بِالإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ»[1] و روایت: «علی الید ما اخذت حتّی تودّیه»[2] و همچنین جمله مستخرجه از روایات مبنی بر اینکه: «هر کس مال دیگری را تلف نماید ضامن است»[3] و صدها روایت دیگر در باب حرمت غصب و تجاوز به مال غیر، نشان از توجه ویژه «اسلام» به مالکیت انسان دارد.

مبحث «مال» و «مالكيت» در نظام حقوقی ایران نیز، از مهم‌ترين مباحث حقوقی به شمار مي‌رود. شناخت مال و مفهوم مالكيت می تواند موجب شناخت بهتر سایر مفاهیم حقوقی شود.

در حقوق ایران، شناخت مفاهیم و اصطلاحات این درس، زیر بنای فهم صحیح سایر مباحث حقوقی است، به عنوان مثال، در حقوق قراردادها، موضوع قرارداد، مال است و اگر موضوع قرارداد یا تعهد، ارزش مالی نداشته باشد، قرارداد باطل است؛[4] همچنین در موضوع جبران خسارت، باید ابتدا بررسی شود آنچه تلف شده و مدعی، خواهان جبران آن است، دارای ارزش مالی بوده است یا خیر؟ در حقوق کیفری نیز، در بررسی جرایم علیه اموال و مالکیت، موضوع جرائمی مثل سرقت، خیانت در امانت، کلاهبرداری، «مال» است، بنابراین شناخت مال در دروس جزایی نیز دارای اهمیت است.

در این تألیف، سعی و كوشش بر اين بوده تا مطالب با بیان ساده مطرح شود، ضمن اینکه از عمق مطالب کاسته نشود؛ از اساتید محترم درخواست می‌گردد تا از نظرات اصلاحي خود، اینجانبان را محروم نسازند.